Dustez en de verloren amulet

De leerlingen van de groepen 8 van basisschool de Achtbaan hebben rondom het thema Egypte spannende verhalen geschreven. Het verhaal van Quinn uit groep 8C is toch wel heel bijzonder en kwam als winnaar uit de bus. Bent u benieuwd geworden naar het verhaal? Lees het hieronder. De leerlingen van 8C, en in het bijzonder Quinn wensen u veel leesplezier.

Đustèz en de verloren amulet
(Đustèz spreek je uit als: ´Djustés´,´Đ´ of ´đ´ is een Voormalig-Joegoslavisch teken).

Het was een begin van een nieuwe week en ik, Đustèz, had een nieuwe taak om te voltooien, namelijk een gestolen kristal terugvinden vanuit de hoofdstad van Egypte: Caïro. En als ik het amulet terug heb, moet-ie naar de VS, ze zijn daar bezig met een nieuwe uitvinding.

Dit is-ie:

Er hoort alleen nog een touwtje aan, maar goed. Die ligt dus ergens in Caïro… En ik moet hem terug weten te vinden… Terwijl ik geen idee heb waar die ligt, en waar die kan en moet liggen, Caïro is zo groot!

3 uur later….
Nou vlieg ik met m'n vliegtuig boven Egypte! Ik ben geland in Caïro. Ik zie de piramides al boven de huizen uitsteken! Ik weet niet wat ik moet doen, dus ik ga nu op zoek naar een rustplekje.

Ik ga nu mensen vragen naar het amulet. Ik begin bij een verkoper midden op straat en vraag naar de amulet: `What aar joe takking abaut? What foor aamuulet? Is hie bluuw?
Of yelloow? I haav fery mutsh foor joe, kom end teek a-´.
Ik liep weg, ik verstond alleen ´Is´. Volgens mij was dat ook alleen het enige wat hij goed uitsprak. Ik ging uiteindelijk voor uitdaging, en ging ik zonder aanwijzingen zelf op pad.
Ik zag gelijk iets opmerkelijks, namelijk een huis, niet zomaar een huis maar een beige metalen huisje. Ik liep erin. Ik zag iets glinsterend achter een rechtopstaand boekje…
Ik dacht gelijk aan het amuletje dat ook superklein is. Ik tilde het boekje voorzichtig op, denkend dat ik nu al de amulet kon aantreffen. Het resultaat is…. Een kaart. Mooi man!

Ik pakte het op, keek erop en er stonden… hiërogliefen! Dit is wel heel bijzonder hoor!
Dit heb ik nog nooit meegemaakt. Een glinsterende kaart! Ik moet toch aan iemand zien te vragen die dit schriftsysteem kent. Misschien heeft iemand hier in de buurt zich gespecialiseerd in het hiërogliefenschrift. Dat moet toch wel haast kunnen hier in Caïro. Ik liep verder en ik besefte echt dat dit mijn geluksdag was! Ik zag staan op een gebouw in het Engels: ´SPECIALIST FOR DIFFERENT THINGS´. Ik liep naar binnen en kwam een vrouw tegen: “Hello, how can i help you?”, zei de vrouw. Ik probeerde in het Engels te vragen naar het hiërogliefenschrift, maar ze wist niet wat ik bedoelde, dus vervolgens liet ik de kaart zien.
“Wow, where did you find that?”, vroeg ze, ik vertelde, ook in het Engels naar het beige metalen huisje. 
Ze vroeg of ze het wilde hebben van me, ik vond dat goed en gaf haar de kaart. De vrouw liep vervolgens langs de kassa een kleine ruimte in, ik liep er achteraan, gewoon om te kijken hoe en wat ze deed. Ze kwam snel terug met een ander blaadje: “Here, for you”, en ze liep weg. “O….wait”, zei ik, maar ze was al weg. 

Ik keek op het blaadje en er stonden geen hiërogliefen, maar gewone letters! Ik las het: ´Ga naar dorp´, verder niks. Okee….
Toen ik buiten was drukte ik op mijn auto-uitschuif-knop, ja, de auto zit in mijn rugzak,
cool hè! ´FWOEMP!´, en klaar. Ik stapte in de auto, reed weg en ging naar het zuidelijke deel van Caïro. Ik kwam in een dorp terecht. Ik zag meteen een graftombe, maar ik denk dat daar alleen de overledene in ligt met zijn schatten.

Ik parkeerde de auto en drukte de onzichtbaarmakende-knop in voor mijn auto.
Ik liep een rondje door het dorp. En zag een poort met wachters ervoor staan, het waren stoere, grote, gespierde mannen, net zoals ik! Ik kan ook met mijn superkrachten onzichtbaar worden, niet met krachten, maar met speciale dingetjes enzo.

Zo, nu kan ik gewoon langs de wachters lopen. Wel voorzichtig, want ze kunnen me wel horen. Er ging een lampje branden! Ik weet iets! Ik liep verder naar achteren, niet naar voren. Ik ging schuin voor de wachters staan en zei: ´AIAIAIAIAIAIAIAIIIIIEEEEEE!!!!!!´.
En ja hoor, de wachters liepen ALLEMAAL die richting in, en ik rende vervolgens door de poort!
Ik kwam terecht in een donkere ruimte, ik zag een fakkel aan de muur en pakte hem van de muur af. Ik liep verder, ik keek opzij en er stonden muurschilderingen! Ik keek ernaar, ik zag mensen graven in de grond, en ze hadden een- wacht WAT!?!?! Ze hadden een lichtblauw steentje in de grond gevonden, de AMULET!!! Ik las- eh… keek verder en ze deden hem in glazen doosje en ze liepen langs de poorten waar ík langs liep en ze gingen de grot in waar ik nu ben! En- ´Doenk Doenk Doenk´.

Verdorie…..
´Doenk Doenk Doenk DOENK DOENK DOENK´…
Het kwam dichterbij… 
´WHO IS THERE there THERE THERE THERE….´

Ik besloot om niet weg te gaan, want mijn onzichtbaarheids-´kracht´ was nog geactiveerd. Ik drukte mezelf tegen de muur en ik zag ALLE wachters door de gang lopen, want er was maar één stenen gang, namelijk, de grot zelf.
Okee, terug op de wachters, ze liepen zo LANGS m'n HELE lijf, dus ook m'n gezicht!

Ze liepen verder, en totdat ik ze niet meer hoorde weet ik dan dat de kust veilig is. Ik kon nu verder gaan kijken. De getekende mensen op de muur legden de amulet in achter de…. SFINX! Ik weet waar die staat, maar dan moet wel weer terug. Ik kijk op m´n klok: 12 uur. Okee.
Ik verliet de grot en tot mijn verbazing stonden de wachters er niet!
Yes! Nu kon ik maken dat ik wegkom! Ik non-zichtbaarde mijn auto en nadat ik dat gedaan had, scheurde ik weg, nu weet ik deze taak te voltooien!
Okee, de Sfinx, de Sfinx, de Sfinx….
Effe denken…. O ja! Daar! Ik scheurde op mijn grootste autosnelheid naar de Sfinx. Ik zag hem staan, ik rende naar de achterkant van het standbeeld en de amulet lag daar in het zand, daar lag-ie! Ik pakte heb op, maar er gebeurde iets…
De grond begon te trillen… De amulet viel uit mijn handen en ik wist hem nog net op te rapen, maar het getril stopte niet, het zand kwam omhoog….
Ik rende naar m'n auto en stapte in en reed weg, maar ik heb wel de amulet bij me, die gaat terug waar die hoort!
Ik keek uit het raam, het omhoogkomende zand vormt tot een wervelwind, een ZAND wervelwind!!
Ik reed NOG sneller weg en het zand wist me niet te pakken.
Heb ik weer al die probleempjes op het einde van m'n taken, maar die wel goedkomen!

Niet zo spannend, deze taak, dat merken jullie zelf ook wel….
Maar goed.

Joejoe! Đustèz