Reactie

Het gebeurt regelmatig dat er een reactie komt op mijn overpeinzingen. Vaak, als ik mensen tegenkom in de wijk, krijg ik een positieve duim. Soms, en dan meestal als iemand kritiek heeft op mijn zienswijze, gebeurt dat schriftelijk.
Zo ook dit keer. Vorige keer schreef ik over de bijna-aanrijding met een fatbikende jongeling. Een bezorgde vader meende dat dit zomaar ook op zijn zoon sloeg en klom in de pen. Wat wij, als redactie, toch weinig zelfreflectie hebben en onze eigen jeugd vergeten zijn.
Natuurlijk is het niet mijn bedoeling om alle jongelui op een fatbike te veroordelen. Er zijn veel meer berijders die zich netjes aan de regels houden dan die een soort van asociaal gedrag vertonen. Maar die laatste categorie valt wèl op.
Er rijden dagelijks vele honderden vrachtwagens over de snelwegen rondom Eindhoven. Daarover wordt hooguit iets vermeld bij de file-berichten. Maar als er dan een van die vrachtwagenchauffeurs even te lang op zijn navigatie of telefoon tuurt en daardoor een crash veroorzaakt haalt hij de krantenkoppen. Daarmee vallen toch niet alle vrachtwagenchauffeurs in de categorie verkeershufters.
Of, zoals deze week, een 19-jarige, dronken chauffeur van een personenauto, niet in bezit van een rijbewijs, vliegt uit de bocht en belandt ondersteboven tegen een lantaarnpaal. Heel gelukkig waren er geen andere weggebruikers bij betrokken. Is dan meteen iedere autobestuurder een hufter?
Iedereen weet dat kinderen nog moeten leren over ‘goed en kwaad’. Dat hun inschattingsvermogen letterlijk nog in de kinderschoenen staat. Dat wij, als ouders en ouderen, hen moeten laten zien en horen hoe ze zich in onze maatschappij horen te gedragen. Onze Belgische schoondochter heeft daar een heel treffend en alles omschrijvend woord voor: ‘voorleven’. En dan in de zin van ‘voorbeeld geven’.
Wat de bezorgde vader hier even uit het oog verloren heeft is dat het verkeer vele malen drukker is geworden dan, pakweg, veertig, vijftig jaar geleden. En ik moest in de jaren 50 al zestien zijn om op een bromfiets te mogen rijden.
En ja, mijn brommer had even dikke banden als de fatbikes nu. En ik kende ook maar twee standen van het gashendel: open en dicht. Maar ik reed doorgaans niet over het trottoir tussen voetgangers door en had nog respect voor anderen.
En wettelijk mochten brommers op fietspaden 40 km/u in de steden en 45 km/u erbuiten. En daar vind ik de vergelijking van de bezorgde vader dan ook een stukje mank gaan.
Ik ben het graag met hem eens dat een ‘normale’ fatbike voor een scholier die dagelijks 10 km moet afleggen om op school te komen een uitkomst is. En het staat ook lekker stoer. Maar net als een vrachtwagen een gevaarlijk projectiel kan zijn als de bestuurder niet puur met de besturing van het ding bezig is, zo is dat een racemonster met dikke banden en een kind als bestuurder ook.

Jammer dat die relatief kleine groep ouders die hun kinderen wat minder goed voorleven weer door wetten moeten worden gecorrigeerd.

Martin