Groene vingers

Laatst vroeg iemand of ik groene vingers had, omdat ik enkele plantenbakken bij de voordeur heb staan. Ik heb mijn vingers nog eens bekeken, maar nee, ze hebben een gewone normale huidskleur. Ietwat rozig-bruin, maar dat laatste kan ook wel zonne-invloed zijn.
Toen wij, alweer twee jaar geleden, in Cantershoef kwamen wonen, hoorde ik van buren dat bloemen en planten op de galerij niet en nooit konden gedijen. Het was er altijd winderig en koud, kreeg ik te horen. Nou, ze kregen gelijk. Mijn eerste set planten heeft het niet overleefd.
Achteraf hoorde ik van een ander op de galerij dat je ze wel af en toe wat water moest geven. Oh ja! Dat was kennelijk de oplossing.
Het huidige arsenaal groen krijgt nu dus met regelmaat een vochtinjectie en af en toe een vriendelijk woord van me. En ja! Dat werkt. Heel goed zelfs. Met vreugde constateerde ik dat er nieuwe scheuten in de maak waren en dat de vier jonge cyclamen, die ik enkele maanden geleden heb geplant, op zoek waren naar of eigen uitbreiding of toenadering tot elkaar. Welke van de twee mogelijkheden weet ik even niet maar er was duidelijk veel minder zand te zien in de bloembak.
Ook op ons balkon heb ik een aantal planten in potten en bakken staan en die vallen dus ook onder mijn supervisie. En ook daar mag ik constateren dat het gevoerde beleid tot nu toe resultaat heeft. Alles staat er zeer fleurig bij.

Ik weet even niet meer welke planten ik zelf heb aangebracht en welke zich spontaan aan mijn zorg hebben toevertrouwd. Maar dat zal me ook een zorg zijn. Het is een vrolijk en kleurrijk geheel en afgelopen weken hebben we dan ook met veel plezier van ons balkonnetje en het zonnetje genoten.
De statisticus in mij wilde wel weten hoeveel vrije tijd ik investeer in het onderhoud van onze tuin.
Om de andere dag kost het me 6 minuten en 42 seconden om water te geven. Om de twee weken komt daar 30 seconden bij voor het toevoegen van voedingssupplement. In de bloeiperiode knip ik de uitgebloeide bloemen in ongeveer 2 minuten allemaal weg. En twee keer per jaar worden de struiken wat teruggesnoeid om ze weer een beter aanzicht te geven. Ik verdenk ze er soms van dat ze een kapsel à la Jeroen Pauw ambiëren.
Nou mag JP natuurlijk zelf weten hoe hij zijn haar draagt, maar onder mijn leiding en verantwoording gedragen mijn planten zich in ieder geval zeer netjes.
En met vreugde mag ik constateren dat ik niet de enige ben die de galerij op Penthouse Lane opfleurt. Er zijn meer buren naast en onder ons die hun omgeving leuk hebben aangekleed. Dat maakt het een beetje persoonlijker en dat geeft sfeer.
Maar steeds als ik weer in de plantenbakken heb zitten wroeten kijk ik naar mijn handen. Hoezo groene vingers? Zwart zul je bedoelen! Pikzwart! Maar mag je dat nog wel zeggen in deze tijd?

Martin