Maandagmenu

Een keer per maand houd ik me bezig met een maandagmenu. Ergens op die dag moet ik dan inspiratie vinden voor het voorwoord voor ’t nieuwe Brierke. En, je mag me gerust geloven: het vinden van een onderwerp kost me het meeste tijd. Zo ook deze keer.
De hele dag gingen er allerlei gedachten door mijn hoofd, met bijbehorende onderzoekjes naar vertelbare momenten die voor jullie leuk dan wel interessant kunnen zijn. En alle ideeën gingen na kort of lang aarzelen weer de prullenbak in.
Nou ja, dan maar zonder stukje naar de redactievergadering. Misschien dat er daar een idee opkomt, dacht ik nog.
Omdat de tijd tot die vergadering te kort was voor een gedegen voorbereiding voor de avondmaaltijd besloten we om te gaan voor het maandagmenu van Xi Ting en Yok. De hele afhaalruimte stond dik vol met mensen die ook gekozen hadden voor het maandagmenu. Er waren nog wel acht wachtenden voor mij. Onder hen veel bekenden uit de buurt, dus dat was best even een leuk kwartiertje.
Bij iedere bestelling die gereed was stonden twee of drie afhalers op bij de aankondiging ‘maandagmenu met…’ en meestal maakte het ‘met…’ voldoende verschil waardoor er uiteindelijk maar een persoon overbleef die met de door de achterblijvers geuite wens ‘smakelijk!’ naar buiten ging.
Gelukkig had het keukenteam wel de goede gedegen voorbereidingen gedaan want binnen tien minuten stond ik ook buiten met een dampend maandagmenu.
En ik was daardoor ook ruim op tijd voor de redactievergadering.
En ook daar kun je denken aan een (maandag)menu. Eerst wordt de ingezonden kopij beoordeeld. Is het interessant voor de lezers? Is het niet grof of beledigend? Is het duidelijk wat er wordt beschreven? Dan krijgt het een OK!
En dan schatten we in hoeveel ruimte er nog overblijft. En wat gaan we daarmee doen? Opvullen met mooie foto’s was een idee van Frank. Nou, het resultaat mocht en mag er nog steeds zijn! Wat hebben we mooie foto’s gekregen. Zijn die wel allemaal in Achtse Barrier gemaakt? Ja, zegt Frank.
En dan nog de voorkant. Daar hebben we sinds een aantal jaren ook een foto staan. Er worden dan ideeën geopperd voor een actuele foto. Dit keer van de nieuwe JOP, een Jongeren Ontmoetings Plek in De Groene Long. Die is na geruime tijd in de plaats gekomen van die oerlelijke verroeste container. Daniëlle fietste er heen om er een plaatje van te schieten. Hoezo één plaatje? Zestien zal je bedoelen! En Frank heeft er het mooiste uit gekozen.

We hopen dat we weer veel lezers een plezier doen met deze uitgave.
Daarin ook de aankondiging voor een reuze gezellig kindercarnaval in De Mortel! Gelukkig komen onze jongste wijkbewonertjes ook aan bod, ondanks het gebrek aan vrijwilligers waarmee OKA werd geconfronteerd.
Pluim voor de initiatiefnemers!

Martin