Burendag

Hebben jullie ook nog iets gemerkt van burendag op 23 september? We werden er in ieder geval op attent gemaakt door een groot spandoek op de Spaaihoefweg.
En er waren leuke en bijzondere initiatieven. Wat bijvoorbeeld te denken van de soepproefmiddag in Cantershoef? Of de gezellige ontmoeting rondom de Spaaihoefweg en van al die andere leuke ideeën waar ik niet van gehoord heb? Geweldig toch? Of toch niet?
Want waarom is zo’n burendag ÉÉN KEER PER JAAR nodig? Zou het niet IEDERE DAG burendag moeten zijn? Zoiets van: ‘Goedemorgen buurman’ zou toch eigenlijk uit den boze moeten zijn? Dat moet zijn: “Goedemorgen Martin! Weet je dat er vandaag een tribute band oude nummers van The Cats speelt. Zullen we eens gezellig samen gaan luisteren?” Of een ander idee om gezamenlijk iets te gaan doen. Alles is goed! Maar veel mensen kennen hun buren nauwelijks, laat staan die van 3 huizen verder. Maak kennis met elkaar en toon interesse!
Dan is ook de sociale band beter en kunnen we elkaar zo nodig ook aanspreken op het gedrag van de kinderen zonder dat dat meteen tot een vete leidt. Want die kinderen moeten nog leren waarom je autoruiten niet moet vernielen uit baldadigheid omdat daardoor de verzekeringspremie omhoog gaat en ook hun ouders meer premie moeten gaan betalen. Ook moeten ze niet gaan voetballen met die leuke kabouters uit de Bloementuin, waardoor die kapot gaan of in de vijver belanden omdat later hun kinderen dan niet meer van die leuke mannetjes kunnen genieten en er hun spannende eigen verhalen bij kunnen bedenken.
Of, wat tegenwoordig in is: het omvertrappen van die geparkeerde huurscooters. Ze hebben alleen nog niet door dat de verzekering van hun eigen vervoermiddel daardoor alleen maar duurder wordt.
Onze zoon kwam jaren geleden eens van een feestje thuis met een oranje waarschuwingslamp. Hij had die op een slecht verlichte weg aangetroffen op een rood-wit hek bij een gat in de weg. Ik vroeg hem of hij zeker wist dat er na hem geen mensen meer zouden passeren. Wist ie natuurlijk niet. Hoe was hij dan geattendeerd op dat gat? Door die lamp, natuurlijk! Toen viel bij hem het kwartje. De volgende dag ben ik met hem op zoek gegaan naar de plek en hebben we de lamp terug gezet.
Veel van dit gedrag wordt ingegeven door stoerdoenerij. Maar ook volwassenen maken zich er schuldig aan. Een tijd geleden las ik in de krant dat er ergens, ik weet echt niet meer waar, een wedstrijd was in lilliputterwerpen! Dan vraag ik me werkelijk af: wat bezielt deze mensen? Dat is toch mensonterend in deze tijd.
Let wel: ik keur het ook niet goed dat je mensen met een lichamelijke afwijking tentoonstelt op kermissen. Hoeft tegenwoordig ook niet meer, want daar hebben we onze eigen digikanalen wel voor. Maar vroeger werd dit volop als amusement gezien en gingen veel kermisgangers zich er aan vergapen. Maar voor de betrokkenen was het fijn want die hadden een inkomen en hoefden dan niet te gaan staan bedelen voor V&D of de Hema om te kunnen overleven.
Maak gewoon eens wat vaker je eigen burendag!

Martin