Terug naar de toekomst

Het valt me op dat er vaak vernieuwingen worden aangekondigd, waarbij ik toch weer iets van het verleden terug zie.
Heel sterk zie je dat in de mode. Kledinglijnen van vroeger worden weer heel hip en dan zie je jonge mensen in de kleren die wij vroeger ook droegen. Natuurlijk niet precies hetzelfde, maar het ziet er wel bijna hetzelfde uit. Smalle revers worden weer breed en enkele jaren later weer terug smal. Het is nog net niet zover dat de overhemden weer losse boorden en manchetten hebben, zoals vroeger mijn opa altijd droeg. Thuis gingen de boord en manchetten er af. En zo kon hij ook een andere kleurcombinatie kiezen met die losse onderdelen. Al naar gelang of hij naar een bruiloft of een begrafenis ging.
Nu koop je overhemden met een anderskleurige boord en manchetten tegenwoordig bij alle kledingzaken gewoon uit het schap. Maar het ziet er op het oog hetzelfde uit.

Ook in de levensmiddelenbranche zie je weer ‘oude’ situaties terugkomen. Vroeger zaten de bakker, slager, groenteboer en kruidenier op loopafstand van elkaar in enkele straten. Toen de supermarkten in de jaren na de oorlog opkwamen, konden veel van deze kleine zelfstandigen het niet meer bolwerken en gingen ondernemend ten onder.
En die supermarkten breidden uit. Groter en groter was het motto.

En wat zie je tegenwoordig in de hele grote XXL supers?
De warme bakker en de keurslager hebben een eigen winkel in het grote plaza naast de groenteman met groente en fruit en de visspecialist.
En ook de slijter werkt al jaren onder hetzelfde dak. Blijkbaar voegen deze specialisten toch iets toe waar behoefte aan is.
Wat er wel bij is gekomen zijn de meer exotische producten als sushi en fruitdrankjes. Waarschijnlijk komt dat omdat we tegenwoordig verder kunnen reizen en die dingen geproefd hebben aan de andere kant van onze aardbol. En ze dan hier ook graag willen eten en drinken. Uiteraard is daar niks mis mee.

Overigens is dit eigenlijk ook weer niks nieuws onder de zon. Toen wij in de jaren ‘70 van de vorige eeuw met de vouwkampeerwagen naar Frankrijk op vakantie gingen, had je daar al de keten Carrefour. Behalve een uitgebreide sortering aan verswaren kon je daar ook kleding, elektronica, fietsen, meubels en ander non food aanschaffen.

Hetzelfde gold dertig jaar geleden ook al voor Oostenrijk. Ten zuiden van Wenen, op de grens met het dorp Vösendorf, was ook zo’n supergigant, Shopping City Süd. De grootste van Europa met een totaal oppervlak van bijna 200.000 m2 en 400 verschillende ondernemingen, waaronder apotheken, fitness centra en reisbureaus. En natuurlijk heel veel restaurants en eettentjes. Er waren 16 ingangen in dit giga gebouw. En bij al die ingangen hoorde een eigen parkeerterrein. O wee, als je vergeten was bij welke ingang je auto stond.

Gaan we terug naar de toekomst of gaan we toch vooruit naar vroeger?

Martin