Stiekem
Hoe vaak zullen we iets eigenlijk stiekem doen, zonder ons te realiseren dat we daar het woord niet voor nodig hebben?
In deze tijd waarin de corona ons hele leven in de greep heeft en steeds maar steviger in de greep houdt, komt het volgens mij nog wel eens voor.
In de supermarkt loop ik stiekem toch even naar het schap waar een mevrouw staat te twijfelen of ze een klein of een groot pakje zal nemen. Ik weet wat ik wil en het is maar drie seconden. En stiekem hoop ik dan dat ze er niet boos om wordt dat ik in haar nabijheid kom.
Gastvrij als ik ben, nodig ik ’s avonds stiekem toch nog wel een vriend uit, ook al heeft de buurvrouw ’s ochtends al lekker zitten koffieën bij ons.
En als ik mijn buurman wil feliciteren met zijn verjaardag steek ik spontaan mijn hand uit, terwijl ik stiekem hoop dat er geen boa’s in de buurt lopen die dit feit zullen kunnen gaan beboeten.
En stiekem hopen we allemaal dat die vervelende belemmeringen nu eindelijk eens over zullen zijn. Maar eveneens stiekem weten we nu al (vandaag is 22 februari) dat we nog een aantal weken door de avondklok worden belemmerd in onze bewegingen.
Ook na de persconferentie van premier Rutte en minister De Jonge op 2 maart gaat die avondklok nog niet van tafel. En het risico om die avondklok stiekem te ontduiken is voor veel mensen toch wel wat te groot, blijkt uit waarnemingen van allerlei media.
Ook voor onze vrijwilligers heeft deze situatie nu wel lang genoeg geduurd. Net als voor alle mensen trouwens.
Afgelopen september hebben we nog een keer geprobeerd om de krant weer ‘ouwerwets’ te rapen en vouwen; met een meetstok van 1,5 meter in de hand hebben we de tafels opgesteld in De Mortel om maar aan alle regels te voldoen. Maar, al dan niet stiekem, werden ook toen de regels af en toe overtreden, ook al was het maar heel even. En gelukkig waren alle vrijwilligers die klachten hadden netjes thuis gebleven. Toegegeven, iedereen vond het reuzegezellig, maar toen een week daarna De Mortel ook geen consumpties meer mocht verstrekken was er de lol toch wel zowat van af.
En zo duurt deze situatie nu al een jaar! Dus ik kan me heel goed voorstellen dat iedereen, al dan niet stiekem, snakt naar versoepeling van de regels. Ik voorop!
En stiekem hoop ik dat jullie niet te lang hoeven te wachten.
Martin