De wijk verandert...

En vooral ten goede als je het mij vraagt. En niet alleen de wijk. Ook de rest van de wereld verandert volop. En die verandering merk je dan wel niet zo direct in de binnenlanden van Afrika of Azië. Daar houdt men de tradities van de voorouders nog veel te veel in ere. Als eerste merk je die verandering in de stedelijke gebieden van Europa en Amerika waar de nieuw opgedane kennis direct wordt gedeeld met de bevolking.

In mijn jeugd lag bijna alles letterlijk op straat. Iedereen kende iedereen in de buurt en ook alle problemen werden gemakkelijk met de buurt gedeeld.
Zo wist eind jaren veertig onze hele buurt dat mijn vader geveld was door een ernstige longontsteking. En ik vond het, als tienjarige, bar lastig dat ik door allerlei mensen werd aangesproken met de vraag hoe het met hem ging. Iedere keer weer dat verhaal vertellen tegen al die meelevende buurtbewoners. Ik had toen nog niet door dat je in die tijd zomaar kon overlijden aan die ziekte. En vandaag de dag is het weer erg moeilijk voor te stellen dat longontsteking toen levensbedreigend kon zijn. Mijn vader is er overigens heel goed doorgekomen en is nog 96 jaar oud geworden.

Maar, er waren ook wel taboes in die tijd. Zo vroeg je niet aan anderen op welke politieke partij zij stemden. Ook vroeg je niet wat je buurman verdiende. Zelfs collega’s op dezelfde afdeling wisten dat vaak niet van elkaar.

En je had enorm gezag voor de lokale wijkagent. Als die door de straat kwam fietsen was alles en iedereen meteen rustig. En we verscholen ons tot hij voorbij was. Wat dat betreft is er eigenlijk niks veranderd. Van de week bijvoorbeeld. Jongelui die na school nog even testen of het dooiende ijs op de vijver nog wel houdt. Levensgevaarlijk! Ook zij verschuilen zich als onze lokale Hermandad verschijnt. En hij wil ze alleen maar vertellen dat het levensgevaarlijk is op dat ijs want het water is zo koud dat je in tien minuten onderkoeld kunt raken. En dan kun je op eigen kracht helemaal niet meer op het droge komen.

Eind vorig jaar vroegen we of er wijkbewoners zijn die mooie foto’s van onze wijk hebben gemaakt en die in willen sturen. Nou, dat hebben we geweten! Schitterende foto’s hebben we ontvangen van een groot aantal hobbyfotografen. Dankjewel daarvoor. Onze Frank is in de achtse hemel met zoveel moois.
Een van de fotografen schrijft:
”Hallo, Ik ben 9 jaar oud en heb sinds kort een eigen mobieltje waarmee ik foto’s maak als ik naar school toe fiets en weer naar huis en als ik met vrienden in ‘t park ben. Ik hoop dat jullie ze mooi vinden. Groetjes Dalore.”

Nou Dalore, ik weet zeker dat ze erg mooi zullen staan op de voorkant van ’t Brierke.

Martin