Herfst

Wat een verschil, nietwaar? Enkele weken geleden was het nog bijna zomer, en nu is het alsof de winter elk moment kan binnenvallen. Met de temperatuur overdag nog wel boven nul, maar voor mijn gevoel al diep vries.
Nee, dan enkele weken geleden, toen de temperatuur nog in de twintig graden was. Dan hoef je toch niet naar het zuiden? Bovendien hadden zij daar ons normale weer. Regen, hagel soms, wind en onweerswolken. De omgekeerde wereld eigenlijk. Welke god zou daarvoor verantwoordelijk zijn? Is dat Zeus, de dondergod of is dat toch meer het werk van zijn broer Poseidon, die heerste over zeeën en aardbevingen? Want de aardbevingen waren ook niet van de lucht de laatste jaren. En de combinatie van regen en aardbevingen en aardverschuivingen hebben we ook mogen meemaken.

Gek eigenlijk, als je je verdiept in de mythologie. Ik heb altijd gemeend dat Wodan de Griekse god van de donder was. Maar Wodan komt helemaal niet in het rijtje van Griekse goden voor! Wodan is een voetbalclub in Woensel. En ja, ook de plaatsnaam Woensel is te herleiden tot Wodan, evenals woensdag. Wodan blijkt lid te zijn van de Germaanse godenfamilie. En zijn vrouw was Holda, bij ons beter bekend als Vrouw Holle. Volgens de overlevering had hij grootse feesten tijdens de winterzonnewende, de periode rond 21 december, als de zon weer naar het noorden begint te schuiven. Zouden daar ons Sinterklaas en Kerstfeest op gebaseerd zijn? Dat je dan nog net even feest kunt vieren voordat het nog kouder wordt? Ik herinner me van vroeger nog het spreekwoord: Als de dagen gaan lengen gaat de winter strengen.
Wodan en Holda hadden twee raven als huisdier, waarmee ze ook altijd worden afgebeeld. Zouden ze dan misschien vroeger op kasteel Raveleijn hebben gewoond?
Maar goed. De herfst heeft weer zijn sporen nagelaten. Alle groene, gele, rode, paarse en bruine bladeren zijn weer gebruikt om ons het uitglijden mogelijk te maken. Je ziet veel mensen toch wat voorzichtigjes de allergrootse bladerhopen omzeilen en zo zoveel mogelijk op de been blijven. En de ingehuurde groenbedrijven doen hun stinkende best om het teveel aan bladeren zo goed mogelijk op te ruimen. Maar ja…, die bomen houden daar geen rekening mee! Die laten hun bladeren gewoon vallen. De berken als eersten en de eiken en beuken als een van de laatsten. Konden we dat maar programmeren, dat zou een uitkomst zijn!

Wat ook fijn zou zijn is het programmeren van honden. Dat ze hun behoeften alleen maar op bepaalde plaatsen zouden doen. Ja, lach maar! In Oirschot is een boer die het zijn varkens aanleert. En zelfs poepen en plassen op verschillende plekken. Om zo de ammoniakproductie te vermijden, die ontstaat als die twee producten gemengd worden. En als varkens het kunnen, kunnen honden dat toch zeker ook! Maar ja…, het moet die honden dan ook aangeleerd worden…
Ik wens u, ook namens alle vrijwilligers van ’t Brierke, fijne feestdagen.

Martin