Dunnen

Bent u onlangs nog in het park geweest? Wat een kaalslag, nietwaar? Dunnen heet dat in gemeentetermen. Ik vind een verwijdering van ruim driekwart van het groen eigenlijk meer een kaalslag dan dunning, maar dat is dan mijn woordkeuze.
Maar, eerlijk is eerlijk, ik heb er wel goede hoop op dat dit de juiste manier is om het weer mooi te maken voor de toekomst.

In onze eigen tuin hadden wij een nogal scheefgegroeide struik staan. En omdat we er een beetje last van hadden bij het langslopen, hebben we steeds aan één kant takken gesnoeid, waardoor die scheefgroei alleen maar erger werd. En omdat die kant juist ook nog weinig zon kreeg bleef daar ook de bladgroei fors achter. Al met al een doorn in het oog. Figuurlijk dan, wel te verstaan. Tot iemand ons het advies gaf om hem rigoureus helemaal tot de bodem af te zagen. En dat bleek dé oplossing. Het duurde wel twee jaar voordat hij weer een beetje begon te groeien. Kennelijk had ik, als ontgroende tuinbezitter, het verkeerde moment gekozen voor deze dunning. Maar langzaam kwamen er steeds weer nieuwe scheuten aan de ‘oude’ stompen en nu zijn we vier jaar en een prachtige volle struik verder.

De gemeente huurt geschoolde groenkrachten in om dit onderhoud te plegen en dus zal het geen vier jaar duren voordat het park er weer mooi bij staat. Maar nu is het enkele maanden erg kaal in het park. Natuurlijk speelt er in onze beleving ook mee dat er nog weinig of geen blad te bekennen is aan de bomen en struiken, alhoewel ik toch af en toe al een groen waas bespeur rondom de bomen in de buurt. Dat is ontegenzeglijk een voorbode van de lente. En dat is natuurlijk een fijn vooruitzicht. We hebben dit jaar een vroege Pasen en daar mag gerust een vroeg voorjaar bij.

Binnenkort gaat de gemeente ook bomen rooien langs de Huizingalaan voor het laatste traject van de bus-HSL. Ze verzekert ons dat alleen die bomen verdwijnen die echt in de weg staan voor de busbaan, en dat er ook bomen voor terugkomen. Weliswaar op een andere plek, maar wel in de buurt.
Ook bij de rotonde die later dit jaar wordt aangelegd op de kruising Fransebaan en Montpellierlaan, bij het Bisschop Bekkers college, moeten bomen verdwijnen. Maar ook daar alleen als het niet anders kan. Als bomen gespaard kúnnen worden, gebeurt dat ook. Zo zag ik onlangs op de aangepaste tekening een bocht in het fietspad om een bestaande boom heen. Liever een bocht in het fietspad dan een boom verwijderen, is de leus. Blijft ook lekker koel in de zomer, zo’n lange rij hele grote parasols. Dat fietst toch lekkerder dan in die verzengende zon. Vind ik.

Martin