Verleden
Hoe komt het toch dat wij veel
meer geneigd zijn om over het verleden
te praten en na te denken
dan over de toekomst? Zou dat te
maken hebben met het feit dat we
van het verleden meer weten dan
van de toekomst? In ieder geval
hebben we aan het verleden wel
herinneringen overgehouden. Soms
vervelende herinneringen, maar
meestal aangename. Feit is wel dat
oude koeien het op feestjes en andere
verjaardagen altijd zo gezellig
doen borrelen. Één van die leuke
confrontaties vindt u elders in dit
nummer.
Ook naar aanleiding van de troonswisseling
komen bij mij de herinneringen
boven. Toen in 1948 koningin
Wilhelmina haar dochter Juliana
voorstelde als de nieuwe koningin
van Nederland, zat ik in de vierde
klas van de lagere school, tegenwoordig
basisschool geheten. Vaag
weet ik nog dat er overal foto’s hingen
van de scheidende en opkomende
vorstin.
Maar wat ik me nog heel helder
voor de geest kan halen, is dat
meester H. in de klas een voorbeeld
stelde door Albert, een klasgenootje
die zijn nagels afbeet, voor de klas
met een liniaal flink op zijn gestrekte
vingers te tikken, zodat ze rood
aanliepen. Tegenwoordig mag dat
niet meer, en misschien is dat ook
wel goed, maar Albert was wel genezen
van nagelbijten.
Grote ophef is er nu omdat er enkele
opgeschoten en doorgedraaide
lummels een onschuldig iemand,
die nog wel om normen en waarden
geeft, zodanig zwaar mishandelden,
dat hij zich dat zijn leven lang zal
herinneren. En ze weigeren gewoon
om de consequenties te aanvaarden
en zich vrijwillig bij de politie te
melden om hun straf te ondergaan.
Weten ze dan misschien niet dat
hun daad echt niet kan? Na de reacties
op dat filmpje moet dat toch
wel helder zijn? Daarnaast is de
oproep van burgemeester van Gijzel
aan de ouders ook nog niet
overgekomen.
Zou die liniaal toch niet effectiever
zijn geweest.
Martin