Verleden

Hoe komt het toch dat wij veel meer geneigd zijn om over het verleden te praten en na te denken dan over de toekomst? Zou dat te maken hebben met het feit dat we van het verleden meer weten dan van de toekomst? In ieder geval hebben we aan het verleden wel herinneringen overgehouden. Soms vervelende herinneringen, maar meestal aangename. Feit is wel dat oude koeien het op feestjes en andere verjaardagen altijd zo gezellig doen borrelen. Één van die leuke confrontaties vindt u elders in dit nummer.
Ook naar aanleiding van de troonswisseling komen bij mij de herinneringen boven. Toen in 1948 koningin Wilhelmina haar dochter Juliana voorstelde als de nieuwe koningin van Nederland, zat ik in de vierde klas van de lagere school, tegenwoordig basisschool geheten. Vaag weet ik nog dat er overal foto’s hingen van de scheidende en opkomende vorstin.
Maar wat ik me nog heel helder voor de geest kan halen, is dat meester H. in de klas een voorbeeld stelde door Albert, een klasgenootje die zijn nagels afbeet, voor de klas met een liniaal flink op zijn gestrekte vingers te tikken, zodat ze rood aanliepen. Tegenwoordig mag dat niet meer, en misschien is dat ook wel goed, maar Albert was wel genezen van nagelbijten.
Grote ophef is er nu omdat er enkele opgeschoten en doorgedraaide lummels een onschuldig iemand, die nog wel om normen en waarden geeft, zodanig zwaar mishandelden, dat hij zich dat zijn leven lang zal herinneren. En ze weigeren gewoon om de consequenties te aanvaarden en zich vrijwillig bij de politie te melden om hun straf te ondergaan. Weten ze dan misschien niet dat hun daad echt niet kan? Na de reacties op dat filmpje moet dat toch wel helder zijn? Daarnaast is de oproep van burgemeester van Gijzel aan de ouders ook nog niet overgekomen.
Zou die liniaal toch niet effectiever zijn geweest.

Martin