Diesaijn

Op het moment dat ik dit stukje schrijf staat alles in Eindhoven in het teken van de Nederlandse Ontwerp Week, afgekort de NOW. Zegt me niks, zult u zeggen. Dat weet ik ook wel, maar als ik het in het Engels vertaal begint het bij u wel te dagen: Dutch Design Week, kortweg de DDW.

Nou, het is wel bijzonder om al die nieuwe ontwerpen te zien. Een lange en stevige tafel, gemaakt van oude steigerplanken, of een comfortabel voorgevormde stoel van oud plastic. Laag voor laag wordt de stoel, computergestuurd, op breedte gebracht.

Ook zag ik een fietskar met een complete keuken, opvouwbaar en voornamelijk op handkracht bediend, maar je kunt wel een hele 5-gangen maaltijd op de hei koken en uitserveren.

Het doet me goed dat we oude materialen opnieuw gaan gebruiken. Vroeger deden we dat ook, maar toen was het zonde om weg te gooien en werd er veel gerepareerd. Nu is het omdat nieuw materiaal schaarser is of binnenkort wordt. Ook een goede reden.

Ook doet het me goed vanwege de plek waar dit alles gebeurt. Daar waar in de vorige eeuw ook veel uitvindingen werden gedaan: in en om het oude Nat Lab van Philips op Strijp S. Indertijd zagen radio, televisie, cassette- en videorecorder daar het levenslicht.

En wat me ook goed doet, is dat ook kinderen worden uitgedaagd om hun fantasieën uit te werken in hout of papier, metaal of kunststof; dat doet er niet toe, maar ze krijgen alle gelegenheid in de Ontdekfabriek en dat is prachtig.
Ik hoop dat er weer een groot aantal Rietvelden, Kurmelings, Edisons of Vaalers uit de Eindhovense kweekvijver rondom de designacademie zullen voortkomen.

Martin