1997 en nu

Omstreeks 1997 kon je kunstmatige beademing leren bij de EHBO en je moest examen doen en als je geslaagd was kreeg je een diploma.
Nu kun je via artikelen in de kranten en in tijdschriften en ook via spotjes op TV en via de radio informatie in overvloed over reanimatie krijgen.
Het gevolg is, dat er tegenwoordig meer mensen reanimatiehandelingen kunnen uitvoeren dan in 1997. Dat hiermee mensenlevens worden gered, blijkt wel weer uit een brief, die de redactie onlangs ontving en hieronder beknopt is weergeven.

KOOS

Dinsdag 2 oktober was mijn man Gerard, bezorger van ‘t Brierke, bezig aan zijn wekelijkse ronde post bezorgen, toen hij onverwachts op de Albilaan in elkaar zakte en het bewustzijn verloor.
Nu, ruim een week later, hebben we zo ongeveer kunnen reconstrueren wat er die eerste paar minuten gebeurd moet zijn. Een man en vrouw die op dat moment voorbij fietsten, stopten en de man begon zonder aarzelen met de reanimatie. Twee middelbare scholieren kwamen toevallig net de straat in fietsen, zagen wat er gebeurd was en belden meteen 112 en belden daarna in de straat bij verschillende huizen aan voor hulp. Een mevrouw die het zag gebeuren wist dat om de hoek een ambulance verpleegkundige woont en is die gaan halen. Deze haalde er nog een collega bij. Mensen die op zich niets met de situatie te maken hadden, zijn onmiddellijk in actie gekomen.
Op zo’n moment is het van enorm belang dat er snel wordt gereageerd.
Je leest dat in zovele artikelen in de krant. Snel handelen redt levens.
Mijn man is daar het LEVENDE bewijs van. Dankzij al die, voor ons anonieme, mensen, die snel en adequaat handelden, leeft mijn man nog en heeft hij een goede kans op een volledig herstel.
Hiervoor wil ik u, anonieme helpers, uit de grond van mijn hart danken.
Mede namens mijn man.

Marianne Harks