1997 en nu
Omstreeks 1997 kon je kunstmatige beademing leren bij de EHBO en je
moest examen doen en als je geslaagd was kreeg je een diploma.
Nu kun je via artikelen in de kranten en in tijdschriften en ook via spotjes op
TV en via de radio informatie in overvloed over reanimatie krijgen.
Het gevolg is, dat er tegenwoordig meer mensen reanimatiehandelingen kunnen
uitvoeren dan in 1997. Dat hiermee mensenlevens worden gered, blijkt
wel weer uit een brief, die de redactie onlangs ontving en hieronder beknopt
is weergeven.
KOOS
Dinsdag 2 oktober was mijn man Gerard, bezorger van ‘t Brierke, bezig aan
zijn wekelijkse ronde post bezorgen, toen hij onverwachts op de Albilaan in
elkaar zakte en het bewustzijn verloor.
Nu, ruim een week later, hebben we zo ongeveer kunnen reconstrueren wat
er die eerste paar minuten gebeurd moet zijn. Een man en vrouw die op dat
moment voorbij fietsten, stopten en de man begon zonder aarzelen met de
reanimatie. Twee middelbare scholieren kwamen toevallig net de straat in
fietsen, zagen wat er gebeurd was en belden meteen 112 en belden daarna
in de straat bij verschillende huizen aan voor hulp. Een mevrouw die het zag
gebeuren wist dat om de hoek een ambulance verpleegkundige woont en is
die gaan halen. Deze haalde er nog een collega bij. Mensen die op zich niets
met de situatie te maken hadden, zijn onmiddellijk in actie gekomen.
Op zo’n moment is het van enorm belang dat er snel wordt gereageerd.
Je
leest dat in zovele artikelen in de krant. Snel handelen redt levens.
Mijn man is daar het LEVENDE bewijs van. Dankzij al die, voor ons anonieme,
mensen, die snel en adequaat handelden, leeft mijn man nog en heeft hij
een goede kans op een volledig herstel.
Hiervoor wil ik u, anonieme helpers, uit de grond van mijn hart danken.
Mede
namens mijn man.
Marianne Harks