Carnaval 2006

Met Carnaval was ik niet in onze wijk, maar nog in klooster Mariënhage.
Wat ik van Carnaval gewaar werd was tot en met dinsdagavond een zachte, lage-tonen-geluidswalm die aan Cocagne ontsnapte en over de parkeerplaats en de tuin het klooster bereikte en via de ramen binnendrong. Dinsdagavond laat stopte de dreun en keerde de rust terug.

Al die dagen was het weer veel gevarieerder dan het carnavalsfeest. Het Carnaval speelde zich binnen af, geen lied of muziek was buiten te herkennen.

Het weer was die dagen heel afwisselend; soms zon, dan weer regen, soms hagel die als klontjes van je gezicht af gleed en je nek koelde, soms hele plukken sneeuw dan weer fijne sneeuwvlokjes die het uitzicht moeilijker maakten.
Hier en daar dooi; elders gladheid door opvriezen.
Enkele struiken die al in bloei stonden contrasteerden met de laatste opwaaiende blaadjes.

Nu is alles weer tot rust gekomen, voor zo lang als het duurt; echt voorjaarsweer duurt nog even.

KOOS